من از آن روز كه در بند توام آزادم

سلام دختر خوشكلم .الان كه برات مينويسم با محاسبه دكتر وارد هفته ٣٣شدم .شما خيلي خانمي اصلا مامانو اذيت نميكني از اولش به همين خوبي بودي،اين روزا يه كم سنگين تر شدم وحوصله بيرون رفتن هم ندارم بايد پياده روي كنم ولي روزا خيلي زود تموم ميشه يه كم پا ودستهام ورم كرده،به علاوه چند تا ترك كوچولو كه به تازگي پيدا شده .يه احساس شوق همراه با ترس هميشه بامنه،شوق لحظه اول ديدن تو كه وقتي بهش فكر ميكنم ناخوداگاه اشكم درمياد به همراه يه احساس ترسي كه نسبت به زايمان دارمچون هيچ تجربه اي نسبت بهش ندارم .دوتا مورد باعث ميشه أروم بشم اول ديدن شما با هوشياري كامل ودوم حضور بابا تو اتاق زايمان.براي مامان خيلي دعا كن ويليه حسي بهم ميگه همونطور كه از اولش هوامو ...